Couchsurfing in Washington DC

Nou Washington DC heb ik inmiddels alweer achter de rug (en daarmee ook mn eerste couchsurfing!) dus ik schrijf het allemaal maar weer eens op.

Hoewel ik het afgelopen woensdag allemaal prima had gepland -wat weinig slaap, maar verder niks ;) - heb ik toch nog moeten rennen om mn bus te halen. Heel fijn als je bepakt en bezakt bent met al je bagage! De bus zou om half tien vertrekken en ik moest er om uiterlijk kwart over negen zijn, en aangezien ik pas tegen vijf over half puffend aan kwam rennen, had ik er al aardig rekening mee gehouden dat ik een ander vervoermiddel naar DC moest gaan charteren. Gelukkig viel dat allemaal wel mee, en vertrok de bus zelf ook een half uur te laat, dus eind goed al goed.

In DC heb ik meteen de metro gepakt naar de buurt waar ik heen moest, en toen heb ik me in de dichtstbijzijnde Starbucks geïnstalleerd (Jordi, ik drink sowieso geen koffie dus de kwaliteit ervan is voor mij irrelevant ;)), lang leve gratis wifi bij alle Starbucksen. Ravenna, mijn host in DC, zou namelijk pas tegen zessen thuis komen van haar werk, en aangezien ik geen zin had om met bagage en al op verkenning te gaan, had ik maar besloten wat met foto's te gaan klooien enzo. Tijd ging prima voorbij! Toen dus vervolgens naar het huis van Ravenna, waar ik in eerste instantie alleen nog haar vriend, Ismael, trof. Later kwam Ravenna zelf ook terug en hebben we wat gegeten en vertrokken we naar parkje vlakbij waar ze iedere woensdagavond met vrienden bij elkaar komen om te voetballen. Gelukkig waren en nog meer toeschouwers, dus heb me niet hoeven vervelen, het was erg gezellig! Dat geldt eigenlijk voor de hele couchsurf-ervaring in DC: het is me echt supergoed bevallen! Overdag moest Ravenna werken en ging ik op verkenning, en 's avonds hingen we doodmoe op de bank of gingen we met een groep op stap. Heb allerlei leuke mensen ontmoet en leuke gesprekken dus dat onderdeel was iig zeer geslaagd.
Naat het sociale element wilde ik natuurlijk ook wat van de stad zien; je kunt immers niet in Washington geweest zijn zonder op zijn minst even langs het Witte Huis en het Capitool te zijn gelopen. Dat lopen heb ik dan ook in grote mate gedaan, iedere avond werd ik als ik terug kwam voor gek verklaard om de afstanden die ik liep... niet dat dat zo extreem was, maar het blijven Amerikanen! En ja, het was ook een graad of 34, dus dat maakt het ook wel wat pittiger. Ik heb dus wat bekende overheidsgebouwen bekeken, het Supreme Court, een hele zooi herdenkingsmonumenten voor dode presidenten enerzijds en oude oorlogen anderzijds en heb daarmee mn lesje geschiedenis wel weer even gehad. Gelukkig duurt het nog even voor ik naar Boston ga, haha! ;)
Verder heb ik een kijkje genomen in het National Air and Space Museum op de National Mall. Dit museum is onderdeel van de Smithsonian Institutions, en wat heel mooi is: die zijn allemaal gratis. Top dus voor een budgetreiziger als ik! Ik ben ook nog even binnengelopen in het Museum of American History (was wat mij betreft wel heel erg patriotistisch, maar zoals gezegd: het blijven Amerikanen. ;) Heb er wel de oorspronkelijke, allereerste Amerikaanse vlag gezien, die plat op een grote glasplaat in een donkere ruimte ligt, omdat het ding in stof opgaat als je er ook maar een vinger naar uitsteekt. Wel geinig dat dat ding nog bestaat! Heb ook de originele keuken gezien van Julia Child, de Amerikaanse kooklegende die mij totaal onbekend was tot ik de film Julie&Julia zag. Ook geinig. :) Verder nog een rondje gelopen door het bekende Museum of Natural History en daar o.a. de Hope Diamond gezien (wat een bling!!) en wat dino's gedag gezegd. Het zijn allemaal mooie museums, maar omdat ze allemaal gratis zijn en, zoals gezegd, Amerikanen nogal pattriotistisch zijn aangelegd en dus graag dit soort plekken bezoeken, was het retedruk. Met heeeeeeel veeeeeeel rete-irritante kinderen. En niet-opvoedende ouders. Dus ik vond het ook wel weer prima toen ik na een uurtje de deur uit liep! ;)
Op mn laatste dag heb ik ook nog een wandelingetje gemaakt door de wijk Georgetown, een van de oudste wijken van DC, waar nog altijd vooral woningen uit de koloniale tijd staan in mooie, groene, rustige buurten. Het was er zeker mooi, en wat ik wel grappig vond was dat het ene huis zo een kopie kon zijn van een willekeurig oud rijkeluishuis in Nederland, en het huis ernaast weer iets vergelijkbaars maar dan uit Engeland. Een leuke mix dus, erg fotogeniek en heel Europees!

Verder... ben ik niet echt helemaal weg van de stad. Ik weet niet, het feit dat het allemaal net wat ruimer en uitgestrekter is, het feit dat het OV een beetje zuigt (koop je een dagkaart van het OV-bedrijf, blijkt dat het stomme ding niet eens geldig is in de bus maar alleen in de metro, waar je bij de toeristentrekkers niks aan hebt, aangezien daar toch geen stations zijn. Suf dus! :S Ook de sfeer is niet echt aan mij besteed, ben ik bang; ik miste er een stukje gezelligheid dat ik wel in veel andere steden ken. En ik ben er vrij zeker van dat dit niet (alleen maar) kwam doordat ik net uit het regelrecht fantastische NYC kwam, want nu in Toronto merk ik wel weer een erg leuke sfeer. Anyway, hoewel ik dus maar een fractie heb gezien van alles wat er te zien is in de stad (deels ook door mijn ontbrekende planning, anders had ik wel Washington Monument ingekund. Nou ja!) denk ik niet dat ik er zo snel nog een keer heen zal gaan. Dat neemt niet weg dat ik wel blij ben dat ik er was, want het is natuurlijk wel iets dat je even gezien moet hebben als je in de buurt bent!

En toen zat ik zaterdagavond alweer in de nachtbus naar Toronto! Dat zou een rit van 11,5 uur zijn, officieel, maar het werden er iets meer; om de een of andere vage reden wordt er in de reisschema's niet echt rekening gehouden met de tijd die je nodig hebt voor immigratie bij de grens.
Mijn host hier is Gail, en ze was zo lief om me met de auto op te komen halen van het station, heel fijn! Ze woont in een heerlijk rustige woonbuurt in een mooi oud huis, veel groen eromheen (voelt ook weer een beetje Europees aan :)) Ik heb hier de luxe dat ik een heuse logeerkamer voor mezelf heb, en dat is stiekem toch ook wel heel fijn!

Gister heb ik downtown rondgezworven, en zo meteen stap ik op de trein richting Niagara Falls - ben eens benieuwd wat ik daarvan ga vinden, heb inmiddels zoveel tegenstrijdige verhalen gehoord/gelezen! Goed, ik spring gauw ff onder de douche, de volgende verhalen zullen wel weer uit de States komen, en dan uit Chicago, want daar vlieg ik morgenavond heen! :D

Foto's van Washington DC staan al online:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150228580721616.313976.689656615&l=66b5ccdc54