Laatste VS-blog?

Het laatste wat ik schreef was in Miami, en ik ben inmiddels alweer twee ‘standplaatsen’ verder, dus ik moet maar weer eens updaten.

In Miami heb ik de laatste 3 nachten geslapen bij Jay, die in North Beach woont – prima locatie, want ook maar een paar honderd meter van het strand vandaan. En het voordeel was dat het een stuk van South Beach (waar alle actie is) vandaan is, dus het strand was er ook heerlijk rustig. Top dus! Er was ook een bushalte voor de deur, en ik heb uiteindelijk ook zelf aan den lijve mogen ondervinden dat het OV echt een ramp is in Miami, haha! Ze hebben er allemaal verschillende systemen door elkaar, er is geen één kaart waar alles op staat, detailkaarten zodat je precies kunt zien welke bus van welke halte vertrekt zijn er niet en aargghhh! Frustrerend dus! Heb er anderhalf uur over gedaan om van Miami Beach naar Little Havana te komen. :S Ik was dus heel blij dat ik een locatie in Miami Beach had, want mijn plan was toch vooral op het strand liggen en relaxen, en dat is dus prima gelukt, haha! :D Wat ook nog wel cool was, er zitten nogal wat pelikanen daar, en die heb ik dus mooi kunnen bekijken vanuit mn strandstoeltje. Wat een beesten, echt gigantisch als ze hun vleugels uitslaan en zich in het water laten vallen om vis te vangen! En op een gegeven moment zat ik zelf in de oceaan, en letterlijk 5 meter voor me stort zo’n beest zich neer! Bizar, maar erg gaaf om te zien.

Mijn host Jay heeft me verder ook nog wat van Miami laten zien, ze rijdt een Mini Cooper convertible, dus we reden lekker zonder dak rond, was helemaal niet vervelend! Verder zijn we hier en daar wat gaan eten en drinken met haar vrienden, en daarbij merkte ik iets wat me eerder in mn reis ook al was opgevallen: het is hier veel vanzelfsprekender om spontaan bij vrienden van vrienden van vrienden over de vloer te komen, als het toevallig zo loopt, grappig om te merken wel. Zo kwamen we in een superduur appartementencomplex in downtown Miami terecht waarbij we in feite van het ene appartement naar het andere hopten voor een drankje, en daarbij leuk het uitzicht konden bewonderen (we zaten op de 40e verdieping ;)). Weer een leuke ervaring dus! Wat ook wel geinig was, was dat een van de vriendinnen van Jay van oorsprong Francaise is (of eigenlijk Parisienne), en sinds een jaar of 5 in de VS woont – het was geinig om te merken dat haar ergernissen precies de mijne zijn hier!

Jay was overigens een leuk persoon, van Indiase afkomst maar woont al 11 jaar in de VS en hoopt binnen niet al te lange tijd eindelijk haar green card te hebben (=permanente verblijfsvergunning voor de VS). Ze houdt er nogal van om vreemde dingen te doen, zo is ze momenteel bezig met het halen van haar duikbrevet, terwijl ze niet kan zwemmen. En het feit dat ze een bepaald aantal rondjes in een zwembad moet kunnen zwemmen en 10 minuten watertrappelen, dat vond ze maar irritant. Want bij duiken zwem je toch niet, aldus haar. Juist ja... ik moest er wel om lachen en vind het ondertussen uiteraard de normaalste zaak van de wereld dat je moet kunnen zwemmen om te kunnen duiken! Maar dat heb ik maar niet te hard gezegd, haha!

Vrijdagochtend heb ik vervolgens weer de bus terug naar Orlando genomen, Jay was zo lief me met de auto naar het vliegveld (waar de bus vertrok) te brengen, dat scheelde toch weer een uur slaap en anderhalf uur OV-frustratie, dus daar was ik erg blij mee. Ik zou rond 12 uur in Orlando aankomen, maar Carolina zou me pas rond een uur of 6 kunnen ophalen ergens, dus in de tussentijd moest ik mezelf zien te vermaken. Op zich geen probleem, ware het niet dat ik al mn bagage bij me had, waaronder dus mn grote en zware backpack. En aangezien men in dit land extreem paranoïde is, is het domweg onmogelijk om ergens voor een paar uur je rugzak te kunnen stallen. Security, security, security. Kom op, alsof iemand een bom op Disney World zou gooien! Anyway, zo kwam ik dus terecht in Disney Downtown (voor degenen die Disneyland Parijs kennen: vergelijkbaar met Disney Village, het gebied met winkels en restaurants en veel neon direct vóór het park zelf) maar kon mn tas nergens kwijt, dus heb ik me maar ergens bij de guest services op een bankje geïnstalleerd en ben ik tv gaan kijken op mn laptop. Toch weer handig dat ik het ding bij me heb! :D En toen bleek ik die dag mazzel te hebben, want Carolina kon onverwacht eerder weg, en was om half 4 al ter plaatse – prima geregeld dus! Het was erg leuk om Carolina weer te zien, zij heeft vorig jaar bij mij thuis gecouchsurfd, en het klikte toen enorm goed, en dat was nu gelukkig nog steeds het geval. Ze woont letterlijk op 10 minuten afstand van Disney World, heeft er gewerkt, stage gelopen en is er, naar eigen zeggen, zeker 100 keer geweest – ze weet er dus vrij goed de weg. ;) Waar ik helaas pech mee had, was dat haar moeder nog in New York was, aangezien Carolina’s broer en schoonzus ieder moment hun eerste kind zouden krijgen. En dat betekende dat ik niet gratis naar Disney kon... nou ja, geen ramp, bewaar ik dat gewoon voor een andere keer, haha! Het is wel echt super, als je langere tijd bij Disney hebt gewerkt en je gaat er met pensioen, dan krijg je voor de rest van je leven voor iedere dag gratis toegangskaarten waarmee je alle 4 de parken kunt bezoeken. Leuke bonus dus!
Ok, geen Disney voor mij, maar stiekem toch wel een beetje. We hebben ons namelijk in de verschillende hotels naar binnen gewerkt (vriendelijk lachen bij de mensen bij de slagboom werkte telkens wel ) en hebben zo toch een beetje de sfeer op kunnen snuiven EN het vuurwerk aan het eind van de dag gezien. Zaterdag hebben we downtown Orlando een beetje verkend, en het is grappig, want het is echt wel een grote stad (2 miljoen) maar gigantisch uitgestrekt; het centrum stelt daardoor maar weinig voor. Ten zuiden van de stad heb je ik weet niet hoeveel vierkante kilometers aan attractieparken, echt niet normaal, maar het centum is maar klein.
’s Avonds zijn we Peruaans gaan eten in een nieuw restaurant dat Carolina graag wilde uitproberen, en het eten was erg lekker – dus dat is weer een nieuwe keuken aan het lijstje toegevoegd! En aangezien Carolina zelf Peruaanse is en dus weet wanneer iets goed is of niet, weet ik zeker dat het authentiek was. :D

Aangezien we het leuk vonden toch iets van een park te doen terwijl ik daar was, en het natuurlijk nog altijd bloedheet is overal, zijn we zondag naar een waterpark geweest, met allerlei glijbanen enzo. Heel leuk en perfect met de zon en hitte! ’s Avonds hebben we nog een filmpje gepakt in een dinner-bios, Bad Teacher, toen zijn we maar weer op huis aan gegaan, aangezien we maandag (gister dus) supervroeg op moesten. Oorspronkelijk had ik de eerste vlucht van de dag geboekt, om 6.25, naar Boston, maar dat heb ik uiteindelijk toch maar veranderd naar 9.40. Desondanks ging de wekker om half 6, want Carolina moest wel gewoon op tijd op haar werk zijn... Ik was om half 1 in Boston, en wonder boven wonder heb ik hier wel mijn rugzak een paar uur kunnen dumpen bij het watertaxibedrijf. Hoera! Gistermiddag heb ik dus leuk al iets van het centrum verkend, en ik kan niet anders zeggen: Boston is LEUK! Het is zonder twijfel de meest Europese stad die ik hier tot nu toe heb gezien, met veel oude gebouwen en rode baksteen, terrasjes, heel gezellig. Wat het ook heel anders (en voor mijn gevoel veel Europeser) maakt, is dat de stad geen gridlock systeem heeft, waarbij je alleen maar straten van noord naar zuid en van oost naar west heb en er dus de bekende ‘blocks’ ontstaan. Hier kronkelen de straten gewoon gezellig door elkaar heen en dat geeft toch meteen een heel andere sfeer.

En nu ben ik dus bij Heather en haar huisgenoten! De buurt zelf is niks bijzonders, maar we zitten vlakbij Harvard Square, en jawel, Harvard University dus. Wie weet word ik er nog wel slimmer van, haha! ;) Ze hebben hier ook een bike share systeem, waarbij ik $5 voor een dag betaal, en dan overal een fiets kan pakken en gratis ritjes van max 30 minuten kan maken. Langer kan ook, maar dan betaal je telken $2 ofzo. Handig systeem dus om de stad voor weinig geld een beetje te verkennen, en dat ga ik nu dus doen. En natuurlijk ga ik ook hier weer lekker veel lopen, want de stad ik (voor Amerikaanse begrippen iig) vrij klein en dus goed beloopbaar.

Foto’s heb ik natuurlijk ook weer, toegevoegd aan het Florida-album op facebook: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150241895211616.317987.689656615&l=2ce9c7c4b0&type=1
Waarschijnlijk wordt dit mn laatste blog uit de VS, donderdag ga ik terug naar NY, en vrijdagavond vlieg ik weer naar Europa om zaterdagmiddag op Schiphol aan te komen… en daar heb ik helemaal nog geen zin in!!!!!! ;)