Tijd voor een update!

Tijd voor nieuwe verhalen!!

De laatste update schreef ik vlak voordat ik in de bus naar Dalat zou stappen. Dat waren in de praktijk 2 bussen, eerst 12 uur lang in een slaapbus, waar ik (voor mijn doen dan) verbazingwekkend goed heb geslapen, maar liefst 5 uur ofzo alles bij elkaar. Toen overstappen in Nha Trang, wat vooral een strandbestemming is - het is een grote stad die verder voor toeristen niet echt veel bijzonders te bieden heeft. Omdat ik over een paar weken met Karin veeeeeeel mooiere strandjes tegemoet ga, heb ik er voor gekozen dit hier over te slaan. En dus ben ik na 1,5 uur wachten in Nha Trang (wel bij het strand, dus heb wel nog ff zeelucht op kunnen snuiven) direct door gereisd naar Dalat.

Dalat is een stad in de centrale hooglanden, weg van de kust. Omdat het een stuk hoger ligt dan de rest van het land, is het er het hele jaar beduidend koeler: gemiddeld iets van 25 graden ofzo... en dat was echt even heerlijk! In de bus had ik een Oostenrijks/Thais stel leren kennen, met wie ik de eerste dag een beetje heb rondgewandeld door de stad. Er is een heuse Flower Garden, zeg maar de Vietnamese variant van de Keukenhof, en die was best wel hilarisch. Klein, maar met allerlei foute kitsche beesten gemaakt van bloemen. Echt zo fout dat het leuk was!

Dag twee werd echter het hoogtepunt van mn Dalat-uitstapje, en was ook de voornaamste reden waarom ik erheen was gereisd. In de hooglanden wonen namelijk nog verschillende hill tribes, redelijk traditionele stammen die uiteraard ook hun graantje mee willen pikken van het toerisme in de regio, die je dus kunt bezoeken. In dat kader heb je er allerlei motortochten met de zogenaamde 'Easyriders' - een groep bikers die vaak oorlogsveteranen zijn, de regio goed kennen en fantastische verhalen te vertellen hebben. Helaas zijn er inmiddels meer copycats dan echte easyriders, daardoor is het lastig zeker te weten of je met een echte te maken hebt of iemand die alleen uit is op je geld en het verder niet veel uitmaakt of jij een mooie ervaring hebt. Daarom heb ik ervoor gekozen om niet met een Easyrider-tour op pad te gaan, maar de 'secret tour' van mijn hotel gedaan. Rot, de eigenaar, is namelijk zelf oorspronkelijk afkomstig uit een van die traditionele omgeving (hij is later geadopteerd) en heeft er dus allerlei contacten. Met behulp van die contacten heeft hij een erg goede tour opgezet (die volgens mij niet officieel is geregistreerd ofzo, maar goed - dat heeft hier toch niet zo gek veel betekenis). En zo was het dus dat we afeglopen dinsdag met een groepje van 6 toeristen op de scooter klommen. De meesten van ons (waaronder ikzelf natuurlijk) bij een driver achterop, een enkele waaghals reed zelf. Mijn driver was een jong meisje genaamd Phun, en sprak zo goed als geen Engels. Gelukkig kwam de boodschap wel meteen over toen ik halverwege de dag duidelijk maakte dat ik absoluut niet wilde dat ze tijdens de haarspeldbochten in de bergen haar sociaal leven via SMS bijhield - waar ze toen goddank ook meteen mee stopte!

De tour zelf was echt prima, het grote voordeel van de persoonlijke contacten van de hoteleigenaar was dat we op plekken kwamen waar verder absoluut geen toeristen komen. Top dus! :D Als eerste stopten we bij een krekelkwekerij. Hier konden we goed zien hoe die beesten worden gekweekt, en vervolgens konden we er een aantal oppeuzelen, heerlijk vers gebakken met lenteui en citroengras met een chilidipsausje erbij. (Ik hoef er waarschijnlijjk niet bij te melden dat ik deze snack fijn aan me voorbij heb laten gaan! ;))
De volgende stop onderweg was bij een lokale markt in een dorpje, waar onze gids Sun (halfzus van eigenaar Rot) ons rondleidde en ons van alles vertelde. Ondanks het feit dat ik al veel markten had gezien, voegde dit toch echt wat nieuws toe: doordat het zo'n rustig dorpje zonder toeristen is, konden we op ons gemak rondkijken zonder overal aangeklampt te worden met de uitroep "you wanna buy something". Veel prettiger dus, en zo zie je veel meer!
Daarna gingen we langs bij een zijdefabriek, wat ook echt interessant was om te zien. Zijde is een belangrijk exportproduct voor Vietnam, en het is dan ook overal te koop voor prima prijzen. Het hele proces met de zijderupsen en alles was echt boeiend, en uiteraard kon ik het niet laten om een paar mooie zijden sjaals te kopen haha! ;)
Het laatste deel van de tour was met gemak het hoogtepunt: het bezoek aan het dorpje waar Rot vandaan komt. Eerst gingen we lunchen - het eten werd verzorgd door een ander familielid, een Boeddhistische non, wat ook zeker bijzonder was. Een simpel maal van noodles met groenten en tofu. Als toetje was er een proeverij van allerlei soorten fruit uit eigen tuin, en ik heb dus weer een hoop nieuwe exotische dingen geproefd. Ik moet zeggen, van een hoop dingen snap ik wel dat ze bij ons niet grootschalig worden geimporteerd; de meeste dingen waren niet vies, maar nou ook niet supperlekker dat ik ze in het rijtje van bv. mango, passievrucht of meloen zou zetten.
Na de lunch werden we meegenomen naar het huisje van de ouders van Rot, en dat was echt een fantastische ervaring. Onze gids tolkte en vertelde allerlei boeiende dingen over de cultuur. Een van de familieleden zat ondertussen te weven, ook dat was weer mooi om te zien. Helaas was het binnen in het huisje vrij donker en ik wilde niet met flits fotograferen, dus mijn eigen foto's zijn waarschijnlijk niet heel mooi geworden. Gelukkig was er een jongen in de groep met een joekel van een spiegelreflexcamera, die zo vriendelijk was toe te zeggen een paar van zijn foto's door te sturen - ik ga hem er op facebook zeker nog even naar vragen!
Op de terugweg werd er ook weer een nieuwe reiservaring aan ons repertoire toegevoegd: op een scooter midden in een knetterharde en lange tropische regenbui. Man, we waren echt tot op het bot doorweekt en door en door koud! De hete douche in het hotel kwam toen echt als een geschenk uit de hemel, na 30 km in de kletterende regen.

's Avonds zijn we met een groep uit het hotel en Rot gaan eten en heeft hij geregeld dat we voor een beschaafde prijs allerlei mooie authentieke gerechten voorgeschoteld kregen, dus ook dat was weer een succes!

Woensdag vond ik het wel weer goed geweest met Dalat en ben ik dus op de bus gestapt naar Ho Chi Minh City, oftewel het oude Saigon. De afstand is hemelsbreed 250 kilometer, maar door de matige wegen en het drukke verkeer hebben we daar maar liefts 8 uur (!!!) over gedaan... ik was dus best wel gaar toen ik hier aankwam. Die eerste avond ben ik dus niet verder gekomen dan een beetje hier door de toeristenbuurt wandelen en een grote kom pho eten ergens aan een tafeltje op straat. Lekker!

Donderdag ben ik dan toch echt gaan sightseeen, met als eerste de grote overdekte markt. Dit is echt een (bloedheet) doolhof, met te veel zooi om op te noemen. En natuurlijk weer ontelbare verkopers die maar wat graag zaken met je willen doen (oftewel je af willen zetten). Vond ik dus niet zo heel indrukwekkend. Wat ik ook merkte was dat ze er een beetje vanuit gaan dat je net pas in Vietnam bent (veel mensen vliegen immers op HCMC), dus hun prijzen waren echt te belachelijk voor woorden, als ik er even naar vroeg!
Na de markt ben ik naar het Reunification Palace geweest - het oude presidentiele paleis uit de tijd dat Noord- en Zuid- Vietnam ieder een eigen regering hadden. Het paleis is sinds de hereniging zo goed als niet aangeraakt, dus alles is nog grotendeels zoals het toen was. Een positieve verrassing was dat er een gratis rondleiding wordt gegeven, dus ik heb er weer een hoop retoriek gehoord, haha! In de groep was ook een Amerikaanse uit Louisiana, Karla, die ook alleen reisde en pas net de dag ervoor was aangekomen, en na het bezoek aan het paleis hebben we samen verder wat door de omgeving gelopen en hebben we een taxi naar Chinatown gepakt - de Chinatown hier schijnt de grootste ter wereld te zijn! Jammer genoeg viel het er kwa sfeer een beetje tegen, dus we hebben het er niet heel lang uitgehouden haha.

------

Ok, ik ben moegetypt (de pc's hier zijn niet echt lekker opgesteld voor veel typen), dus ik laat het voor nu even hierbij. De rest komt hopelijk snel weer!
Ook foto's laten nog even op zicht wachten, nog ff geduld dus.